" Εποχή φασιστικής Xούντας: «όταν ο Χριστόδουλος «διάβαζε»… ο Μπαμπινιώτης «έγραφε»..."
Όταν πριν από 2 χρόνια (Μάης 2010) αναγκαστήκαμε να ασχοληθούμε με τον καθηγητή Γ.Μπαμπινιώτη, και νυν υπουργό Παιδείας, σε ένα σημείωμα με τίτλο: «Ο καθηγητής Γ.Μπαμπινιώτης και ο ναζι-φασίστας κλασικός φιλόλογος Werner Jaeger» και υπότιτλο: «Αδικαιολόγητη άγνοια ή συνειδητή ενθουσιώδης ύψωση της ρατσιστικής ναζι-φασιστικής σημαίας «Griechentum»-«Deutschtum»» γνωρίζαμε μόνο ότι ο Γ.Μπαμπινιώτης είναι ένας αντιδραστικός δεξιός αλλά δεν γνωρίζαμε ότι είχε υπηρετήσει-υπερασπίσει και την 7χρονη στρατιωτικο-φασιστική δικτατορία γράφοντας στο δημοσιογραφικό όργανό της, τη φασιστοφυλλάδα «Ελεύθερος Κόσμος» του πασίγνωστου, ανά το Πανελλήνιο, φασίστα εκδότη του Σάββα Κωνσταντόπουλου.
Έτσι είχαμε κατά νου να σχολιάσουμε μόνο μια δήλωση του νυν υπουργού Παιδείας που δημοσιεύτηκε στον τύπο 27/3/2012): «Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος σφράγισε την ιστορική παρουσία της Εκκλησίας στην Ελλάδα», αν ο δημοσιογράφος Μανώλης Βασιλάκης δεν είχε δημοσιεύσει μια έρευνά του για το «βίο και την πολιτεία» του Γ.Μπαμπινιώτη την εποχή της Χούντας στην «Αθηναϊκή Επιθεώρηση του βιβλίου, The Athens Review of books» (Απρίλιος 2012) που κυκλοφόρησε τις τελευταίες μέρες του Μάρτη.
Το δεύτερο μέρος του τίτλου του σημειώματος «όταν ο Χριστόδουλος «διάβαζε»… ο Μπαμπινιώτης «έγραφε»…» δανειστήκαμε απ’ την εύστοχη σύνδεση Χριστόδουλου-Μπαμπινιώτη της έρευνας του Μ.Βασιλάκη.
Στο δισέλιδο «αφιέρωμα»-έρευνα με τίτλο: «Ένας Ελληνοχριστιανός υπουργός Παιδείας» ο Μ.Βασιλάκης παραθέτει φωτοτυπίες πολλών πρωτοσέλιδων της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος» αλλά και άρθρο του Γ.Μπαμπινιώτη, φιλόλογου, με τίτλο: «Ιστορική ορθογραφία» δημοσιευμένο στη στήλη «επιφυλλίδες» του «Ελεύθερου Κόσμου» στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει πως «λόγοι πρωτίστως εθνικοί και ιστορικοί, αλλά και παιδαγωγικοί, επιβάλλουν την διατήρησιν της ιστορικής ορθογραφίας…»(!!!) και ο δημοσιογράφος «κλείνει» το άρθρο του: «η κακόφημη πλέον το 1974 «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» θα μετονομαζόταν σε Ελλάδα Ελλήνων Ορθοδόξων. Το δε 2012 θα αποκτούσε και υπουργό Ελληνοχριστιανικής Παιδείας τον παλαιό συνεργάτη του Ελεύθερου Κόσμου Γ.Μπαμπινιώτη»( The Athens Review of books», σελ.29, Απρίλιος 2012).
Σχετικά με τη δήλωση του Μπαμπινιώτη, και μάλιστα ως υπουργού Παιδείας, για το ρόλο του Χριστόδουλου θα έπρεπε ευθαρσώς να δηλώσει αυτό που στην πραγματικότητα πιστεύει: «Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος σφράγισε την ιστορική παρουσία της φασιστικής ηγεσίας της Εκκλησίας στην Ελλάδα. Κατά τ’ άλλα υπήρξαν και οι δυο τους, Χριστόδουλος-Μπαμπινιώτης, απ’ τους καλύτερους «κανακάρηδες» των φασιστών συνταγματαρχών. Επιπλέον αφού στην κυβέρνηση Παπαδήμου έχουμε υπουργό υπερασπιστή-θαυμαστή της φασιστικής Χούντας, τον τσεκουροφόρο ναζι-φασίστα Μ.Βορίδη (πρώην ΛΑΟΣ και νυν ΝΔ) γιατί να μην έχουμε κάτι ανάλογο και στο υπουργείο Παιδείας δηλ. έναν χουντοφασίστα και υμνητή-θαυμαστή του ναζι-φασίστα γερμανού φιλόλογου Werner Jaeger αλλά και του αντιδραστικού (και για την εποχή του) γερμανού φιλόλογου Ulrich von Wilamowitz για τον οποίο ο Luciano Canfora ορθά σημειώνει (αναφερόμενος στους Spengler-Wilamowitz παρά τις «διαφορές») ότι «παρόλα αυτά και οι δυο, Spengler και Wilamowitz, ονειρεύονταν μια συγχώνευση του Πρωσισμού και του Σοσιαλισμού» (Luciano Canfora: «Platon im Staatsdenken der Weimarer Republik», στο: H.Funke (Hrsg.): «Utopie und Tradition, Platons Lehre vom Staat in der Moderne», σελ. 135, Wuerzburg, 1987). Και οι δυο, Platon-Wilamowitz, γνωστοί εχθροί της Ισότητας. Θαυμαστής του Πλάτωνα που έγραφε: «οι άνθρωποι είναι και θα μείνουν άνισοι, επειδή έτσι είναι» (Πλάτων), ο Wilamowitz έγραφε και αυτός: «αν πραγματοποιηθεί ο τυραννικός εξισωτισμός, θα καταστρέψει εντελώς την πνευματική δύναμη του λαού μας» δηλ. του «περιούσιου» γερμανικού λαού (Ulrich von Wilamowitz: «Der griechische und der platonische Staatsgedanke», σελ. 20, 1919) - αντιδραστικές «αριστοκρατικές»-ελιτιστικές, ρατσιστικού χαρακτήρα, απόψεις που αποτέλεσαν τη μήτρα διαμόρφωσης της μετέπειτα εθνικο-σοσιαλιστικής εικόνας του Πλάτωνα στη ναζι-φασιστική χιτλερική Γερμανία.
Για να ολοκληρωθεί κάπως το πνευματικό πορτραίτο του τωρινού υπουργού Παιδείας ας παραθέσουμε ένα απόσπασμα από παλαιότερο σημείωμα: «Δίπλα στις πολλές αντιδραστικές χυδαιότητες του εθνικιστικού γερμανικού και ελληνικού τύπου υπήρξαν και πιο συνετές «φωνές». Με το θέμα ασχολήθηκε και ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης σε άρθρο του με τίτλο «Από την «Ελλάδα-σύμβολο» στο Focus!» («Βήμα» 7/3/2010, σελ.21), στο οποίο, μεταξύ πολλών άλλων, σημειώνει: «δεν μπορεί κανείς εύκολα να εξηγήσει πως ο σεβασμός και η αγάπη που έτρεφαν παλιότερα για τον ελληνικό πολιτισμό, για τον Ελληνισμό και την Ελλάδα κολοσσοί της γερμανικής επιστήμης με διεθνές κύρος, όπως ο μεγαλύτερος κλασικός φιλόλογος της Ευρώπης ο γερμανός Ulrich von Wilamowitz ή ο γερμανός ιδρυτής της Βυζαντινολογίας Karl Krumbacher ή ο γερμανός φιλόλογος και φιλόσοφος καθηγητής Werner Jaeger, ο συγγραφέας του κλασικού έργου Paideia (die Formung des griechischen Menschen), πως όλος αυτός ο ενθουσιασμός και η ελληνολατρία ξέφτισαν βαθμηδόν σ’ έναν διάχυτο αρνητισμό απέναντι στη χώρα μας και στους έλληνες» («Βήμα» 7/3/2010, σελ.21).
Είναι βέβαια γνωστές οι αντιδραστικές απόψεις του Γ.Μπαμπινιώτη, όμως παραταύτα προκαλεί δυσάρεστη έκπληξη η απόφασή του να προβάλλει στην ελληνική νεολαία – και μάλιστα αυτή τη στιγμή – το γερμανό φιλόλογο Werner Jaeger (1888-1961), χωρίς την παραμικρή σημείωση για το ρόλο του στο Γ΄ Ράϊχ, πασίγνωστο ναζι-φασίστα διανοούμενο, που πρωτοστάτησε στην πατρίδα του τη Γερμανία υπέρ του Γ΄ Ράϊχ. Προβάλλοντας τον W. Jaeger ο Μπαμπινιώτης δεν κάνει άλλο από το να παραλαμβάνει από αυτόν τη γνωστή ναζι-φασιστική ρατσιστική σημαία των «Griechentum»-«Deutschtum» και την περιφέρει στα Πανεπιστήμια και στα εξωπανεπιστημιακά φοιτητικά «στέκια», ανεμίζοντάς την πάνω απ’ τα ανυποψίαστα κεφάλια της νεολαίας, κι αυτό ανεξαρτήτως προθέσεων, δηλ. αν το πράττει ως συνειδητός και ενθουσιώδης οπαδός της ή από αδικαιολόγητη άγνοια.
Πέρα απ’ το ότι η περίπτωση του Werner Jaeger, που δεν υπήρξε «φιλόσοφος», όπως ισχυρίζεται ο Μπαμπινιώτης (ελπίζει πως αυτό του προσδίδει μεγαλύτερο «κύρος»), είναι απ’ τις πιο γνωστές όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και διεθνώς περιπτώσεις, αφού την τελευταία 25ετία έχουν ευτυχώς δημοσιευτεί στο γερμανόφωνο χώρο (Γερμανία-Αυστρία-Ελβετία) πολλές εργασίες-έρευνες εμπεριστατωμένες για τη σχέση ενός μεγάλου μέρους της γερμανικής και αυστριακής διανόησης με το ναζισμό, οπότε είναι εντελώς αδικαιολόγητη η άγνοια του Γ.Μπαμπινιώτη.
Ο γερμανός ελληνιστής φιλόλογος Werner Jaeger είναι γνωστό ότι πρωτοστάτησε με ενθουσιώδη τρόπο στην υποδοχή του χιτλεροφασισμού αλλά και στην πλήρη ευθυγράμμιση, τη διαβόητη “Gleichschaltung”, των κλασικών σπουδών με τη ναζιφασιστική πολιτική του Γ΄ Ράϊχ, στο «πνεύμα» πάντα της χιτλερικής φασιστικής αντίληψης του «πολιτισμού» που «αγκαλιάζει και συνταιριάζει τον Ελληνισμό με το Γερμανισμό (A. Hitler: “Mein Kampf” (S.470): “eine Kultur… die Jahrtausende in sich verbindet und Griechen-und Germanentum gemeinsam umschließt”).
Ο «Σύλλογος Γερμανών Φιλολόγων» (“Deutscher Philologenverein”), καθοδηγούμενος απ’ τον W. Jaeger, είχε τότε, το 1933, διακηρύξει ότι «σκοπός της γερμανικής εκπαίδευσης είναι ο γερμανός άνθρωπος ως μέλος της Volksgemeinschaft» του Χίτλερ, ενώ ανάλογα τοποθετείται και ο ίδιος σε άρθρα του σε ναζιστικά έντυπα, όπως W. Jaeger: “Die Erziehung des politischen Menschen in der Antike” (“Volk im Werden”, 1/1933), στο οποίο δεν παραλείπει να επαινέσει το Χίτλερ γράφοντας: «είναι περιττό να παρατεθούν εδώ όλες οι σαφείς εκφράσεις του Fuehrer, που το αποδεικνύουν αποτελεσματικά».
(«ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ», Νο 321, 1-15 Μάη 2010, σελ.2).
